1.Bölüm
Dan öleli 3 ay oldu.Onun ölümünden sonra ailem iyice kendini salıvermişti. Dan öleli 3 ay oldu. Bu normaldi.
Çünkü bende onlara katılıyordum. Abimin ölümünden sonra 4 yaşındaki kız kardeşim bile neler olduğunu anlamış hüngür hüngür ağlıyordu. Anlamasa bile sürekli Dan nerde?! diye sorup soruyordu.
Annem Diana yine koltuğa uzanmış gözlerini sıkı sıkı kapatıp uyumaya çalışıyordu.
Kardeşim Luna yerde oyuncak bebekleriyle oynamayı çabalıyordu.
Babam ise yine işte veya muhtemelen işten gelmiş bahçede suratını ayaklarına gömüp ağlıyordur. Evde cırcır böcekleri hariç çok fazla bir ses yoktu. Okuldan geldiğimden beri böylece oturuyordum. Televizyon izleyecek halim yoktu.
Onun ölümünden sonra 3 ay geçmişti çok az bir zaman değildi. Bu yüzden ben artık ağlamamı kesmiştim fakat ailem onu her geçen gün daha da sık düüşünüyor daha da sık ağlıyordu .
***
Tahmin ettiğim gibi babam bahçede oturuyordu ama birşey eksikti. Ağlaması kesilmişti,ağlamıyordu.
''Baba.'' hiç bir kıpırdama yoktu sanırım dalmıştı.
Onu dürttüm.
''Efendim?''
''Ağlaman kesilmiş?''
''sen ağlamadığımı mı düşünüyorsun içimağlıyor benim!''
''Tamam baba sakin ol.''
Bu sefer sakin bir ses tonuyla konuştu:
''Dan'e burada bisiklet sürmesini öğretmiştim . daha sonra onunla şuradaki çiçeği birliklte ekmiştik.
Bu sefer gözyaşları düşmeye başladı. 1- 2 -3 -4 -5 . Evet şimdi hıçkırarak ağlıyordu. Kendimi zor tutmaya çalıştım ama bende gözyaşlarımı gösterdim. Babamın başını göğüsüme yasladım...
Bende kısa yazdım ama buda benim hikayem :<3:
Konu: Hayatla Mücadele 
Ptsi Şub. 21, 2011 7:00 pm
